डोड्रा (उद्धव पाटील, बुलडाणा कव्हरेज न्युज): “प्रेमाचं बंधन इतकं अतुट असतं की मृत्यूही त्याला तोडू शकत नाही,” ही उक्ती डोड्रा गावात आज प्रत्यक्षात उतरली. देऊळगाव राजा तालुक्यातील या छोट्याशा गावात मोतीसिंग फतेसिंग परिहार (वय ७५) आणि त्यांच्या पत्नी अन्नपूर्णा परिहार (वय ६५) यांनी एकाच दिवशी, अवघ्या काही तासांच्या अंतराने या जगाला निरोप दिला. त्यांच्या निधनाने गावात शोककळा पसरली, पण त्यांच्या प्रेमाने एक अविस्मरणीय कहाणी मागे ठेवली.
एकाच दिवशी घडलेली हृदयद्रावक घटना
१९ एप्रिल २०२५ रोजी पहाटे चार वाजण्याच्या सुमारास मोतीसिंग परिहार यांना अचानक हृदयविकाराचा तीव्र झटका आला. काही क्षणांतच त्यांनी या जगाचा निरोप घेतला. ही धक्कादायक बातमी त्यांच्या पत्नी अन्नपूर्णाबाईंपर्यंत पोहोचली. पतीच्या निधनाचा आघात त्यांच्यासाठी असह्य ठरला. त्यांच्या हृदयात दाटलेल्या वेदनेने त्यांनाही काही तासांतच मृत्यूच्या कुशीत झोपवलं. एकमेकांवर जीवापाड प्रेम करणारं हे जोडपं आयुष्यभर एकमेकांचे सावलीसारखे राहिले आणि शेवटच्या क्षणीही एकमेकांपासून वेगळे झाले नाहीत.
मोतीसिंग परिहार हे डोड्रा गावातील माळकरी समाजाचे खरे आधारवड होते. गावातील शनी मंदिराच्या सेवेसाठी त्यांनी आपलं आयुष्य वाहून घेतलं होतं. धार्मिक कार्यांबरोबरच सामाजिक आणि राजकीय क्षेत्रातही त्यांचं नाव आदराने घेतलं जायचं. त्यांच्या प्रत्येक कार्यात अन्नपूर्णाबाई त्यांच्या खंबीर पाठबळ होत्या. एक आदर्श सहचारीण म्हणून त्या कायम त्यांच्या सोबत राहिल्या. त्यांच्या प्रेमळ स्वभावाने आणि एकमेकांवरील निष्ठेने त्यांचा संसार सुखी आणि समृद्ध होता. गावकरी सांगतात, “मोतीसिंग आणि अन्नपूर्णा यांचं नातं इतकं पवित्र होतं की एकाचा मृत्यू दुसऱ्याला सहनच झाला नाही. हा नक्कीच ईश्वरी संकेत असावा.”
परिहार दाम्पत्याच्या निधनाने डोड्रा गाव शोकसागरात बुडाले. त्यांच्या पार्थिवावर एकाच चितेवर अंत्यसंस्कार करण्यात आले. हा प्रसंग पाहताना उपस्थित प्रत्येकाच्या डोळ्यांत अश्रू तरळले. त्यांचा एकत्रित शेवट त्यांच्या अतुट बंधाचं प्रतीक बनला. गावकऱ्यांनी त्यांच्या आठवणींना उजाळा देत त्यांच्या कार्याचा आणि प्रेमाचा गौरव केला. राख विसर्जनाचा विधी २१ एप्रिल २०२५ रोजी, सोमवारी होणार आहे.
Pani Tanchai: शिंदी गावात तीव्र पाणीटंचाई: लग्न पुढे ढकलली, गावकऱ्यांना खाजगी टँकरचा आधार!
मोतीसिंग आणि अन्नपूर्णा परिहार यांनी आपल्या आयुष्यात प्रेम, सेवा आणि समर्पण यांचा आदर्श ठेवला. त्यांनी गावासाठी केलेली सेवा आणि एकमेकांप्रती दाखवलेली निष्ठा कायमच लोकांच्या स्मरणात राहील. त्यांच्या प्रेमकथेची सुरुवात जशी अविस्मरणीय होती, तसाच त्यांचा शेवटही हृदयाला चटका लावणारा ठरला.
ही कहाणी फक्त मोतीसिंग आणि अन्नपूर्णा यांची नाही, तर ती प्रत्येक त्या प्रेमाची आहे, जे आयुष्यभर साथ देतं आणि मृत्यूलाही हार मानायला लावतं. डोड्रा गावातील ही प्रेमकथा पिढ्यानपिढ्या सांगितली जाईल, आणि परिहार दाम्पत्याचं नाव प्रेम आणि समर्पणाचं प्रतीक म्हणून कायम स्मरणात राहील.
